راستی کسایی که عاشق واتر پلویید. به زودی با علی احتشام {مربی تیم نو نهالان استان خراسان} مصاحبه داریم. اما خبر بد اینه که من سعی کردم که ویدیویی تهیه کنم و داخل وبلاگ بذارم اما ایشون سرشون شلوغ و من کال رکورد باید تو وبلاگ بذارم

تیم ملی واترپلو پس از 43 سال با هدایت مربی جوان خود الکساندر چیریچ و تلاش جوانان ایرانی موفق شد مدال با ارزش برنز را در بازی‌های آسیایی جاکارتا برای کاروان ایران به ارمغان بیاورد. حال این تیم از ۲۰ تا بهمن 27 ماه سال جاری در رقابت‌های قهرمانی آسیا به میزبانی قزاقستان برای کسب سهمیه المپیک کار سختی در پیش دارد. رقابت‌هایی که هنوز تعداد دقیق رقبا مشخص نیست اما حضور دو تیم قدرتمند چین و قزاقستان که از حریفان اصلی ایران به شمار می‌روند قطعی است و جنگ کسب سهمیه

برای انجام ورزش واترپلو ورزشکار باید در بعضی کارها مهارت داشته باشد. اولین فاکتور لازم برای شروع این ورزش، مهارت در شنا است. نوع شنا کردن بازیکنان واترپلو با شنای کلاسیک متفاوت است. در این روش بازیکنان از یک استیل آزاد استفاده می‌کنند به‌طوری‌که هنگام شنا کردن همیشه سر آن‌ها از آب بیرون خواهد بود. مهارت دومی که بازیکنان باید به دست آورند، شیوه کنترل توپ با یک دست است. همچنین این ورزشکاران باید بتوانند توپ را با هر دو دست خود کنترل کنند.

این رشته نخستین ورزش گروهی بود که در سال ۱۹۰۰ وارد المپیک شد که با قهرمانی بریتانیا همراه بود. حاکمیت ایرانیان بر این رشته بعدها از میان رفت و کشورهایی چون مجارستان، ایتهلند و کشورها اروپای شرقی به قدرت‌های اول این رشته بدل شدند. ورود واترپلوی ن به بازی‌های المپیک در المپیک ۲۰۰۰ سیدنی صورت گرفت. ادارهٔ این ورزش در سطح بین‌المللی بر عهده فدراسیون بین الملی شنا با نام اختصاری فین» است. طول استخر واترپلو در مسابقات بین‌المللی ۳۰ و عرض آن ۲۰ متر است.

واترپلو برای اولین بار در دهه 1780میلادی در بریتانیا اختراع شد و نخستین قواعد ان در اسکاتلند و انگلیس ایجاد شد. اولین بازی بین الملی بین تیم های ملیدر سال ۱۸۹۰ در لندن برگزار و با پیروزی اسکاتلند به پایان رسید.